Pomóż

Na płatki róży spadają krople

Krople deszczu rozlewają się po liściach

Kwiat moknie

Jeden płatek opada

Odpada drugi

Wiatr je porywa

Wirują w powietrzu

Przychodzi on

Leciutko podnosi kwiat do swojego nosa

Wącha

Gładzi delikatne płatki

Wyciera chusteczką krople

Mówi

Jaki piękny

Miał dwie inne róże ale były zbyt mocne aby je wyrwać

Przychodzi znów

Ma nożyce

Łapie szczypcami za łodygę

Woła

Chodź tu mały kwiatku

Róża jakby się broni

Ale jest zbyt słaba

Opada trzeci płatek

Odpada czwarty

On się siłuje

Krzyczy z wściekłości

Ciągnie

Krople jego potu ściekają na liście

Łamie się jeden pod wpływem ciężaru

Widać korzeń

Więcej

Więcej

Wreszcie

Wyrywa ją z ziemi

Cieszy się

Choć ona nie ma już kwiatu

Została tylko łodyga i liście

Ale dla niego to bez znaczenia

Ma jej resztki

I czuje się spełniony

Pąk kwiatu porwał wiatr

I wrzucił do morza

Tam nikt go nie znajdzie