To już koniec, a to mój pierwszy epilog. :) Napisałam go w drugiej osobie, bo pomyślałam, że może by było lepiej, zresztą, jak wyszło sami oceńcie. ;)
***
EPILOG
Wielka złota brama otworzyła się. Czy to Niebo, zadawała sobie to pytanie dusza a1382923830x. Dwóch aniołów wskazało tej duszy drogę. Choć wiedziała, że ma tam iść, to nadal zastanawiała się co się stało z Tobiaszem.
A1382923830x przybierając postać dziewczyny "szła", a raczej sunęła do bramy. Nie cieszyła się z tego, że będzie w Niebie, lecz myślała o tym, co się przed chwilą stało i o tym, czy można być smutnym tutaj, w Raju.
Wokół jej osoby zawirowały chmury, mnóstwo chmur. Wzniosła się na wysokość piętnastu metrów i usłyszała męski, lecz spokojny głos: Idź prosto.
I tak zrobiła. Po każdym jej kroku pojawiła się mała chmurka. Nagle kogoś zauważyła, kogoś znajomego... . Ten "ktoś" stał na większej chmurze, nagle odwrócił się.
To był Tobiasz!
A1382923830x zaczęła biec. Nie wiadomo jak, ale wiedziała, że to Tobiasz, choć był duszą, a dusza może przybrać każdy kształt.
- Tobiasz! Tobiasz! - krzyczała.
- Cece!
Gdy dobiegła przytulili się do siebie mocno, choć trudno to nazwać przytuleniem.
- Przecież ty zginąłeś! - powiedziała.
- Dusza jest niezniszczalna - rzekł z szelmowskim uśmiechem i objął ją, teraz na zawsze są razem.
***
Przeczytaj Historie z YouTube: Pryzmat Osobliwości na Wattpad: Historie z YouTube: Pryzmat Osobliwości
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz